Symbole na metkach mają wielkie znaczenie w momencie, gdy zamierzamy zrobić pranie lub wyprasować czyste ubrania. Producenci odzieży zgodnie z postanowienia ustawy z dnia 12 grudnia 2003 r. o ogólnym bezpieczeństwie produktów oraz art. 20 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, muszą oznakować metkę odpowiednim symbolem, a także adresem i nazwą firmy. Wyroby tekstylne muszą posiadać odpowiednie oznaczenia dotyczące sposobu ich konserwacji.
Oznakowanie musi się składać z dwóch części:
Skład surowcowy produktu
Producent musi podać nazwy włókien, z których uszyta została odzież. Bardzo ważne jest wyszczególnienie procentowe wszystkich włókien.
Sposób konserwacji produktu.
Prawdopodobnie najważniejsza część ubrania. Na metce należy wyszczególnić symbole ostrzegawcze w formie PN-EN ISO 3758:2006 tekstylia – system oznaczania sposobu konserwacji z zastosowaniem symboli. Najczęściej symbole podaje się w formie graficznej. Wyroby tekstylne mogą posiadać znaki towarowe, które świadczą o pochodzeniu włókien oraz o jakości odzieży.
Zasady znakowania odzieży są proste. Należy stosować się do wytycznych ministerstwa i pamiętać o podaniu składu użytych tekstyliów. Wszystkie symbole wydrukowane na metkach nie wymagają obszernego wyjaśnienia, gdyż są uniwersalne (takie same dla wszystkich producentów - żaden z nich nie stosuje swoich symbolów a jedynie tych, które są zgodnie z polskim prawem).
